• ادویه‌ها مواد غذایی هستند که بر‌خلاف بسیاری از خوراکی‌های امروزی کمتر در کارخانه‌ها تولید می شوند همچنین فرآیند تولید آنها نیز موضوع پیچیده ای نیست.یعنی پرمصرف‌ترین ادویه‌ها مانند فلفل، زردچوبه، خردل یا دارچین به‌صورت کامل به کارخانه و خط تولید انتقال می یابند و عملیات آسیاب کردن روی آنها صورت می‌گیرد… سپس ادویه‌های پودرشده به‌وسیله اشعه گاما یا روش‌های دیگر در کارخانه، ضدعفونی و بسته‌بندی می شوند.
شاخص های سرمایه گذاری در این کسب و کار:
ظرفیت تولید: ۱۵۰ تن در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیربنا: ۹۰۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۴۶۰ میلیون تومان
تعداد اشتغال: ۱۷ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۴۰ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۳٫۹ سال
مزیت ها و نقاط قوت:
-مصرفی بودن محصول
-ایجاد بازار صادراتی مناسب در صورت ارتقا کیفیت محصول و بسته بندی
-تکنولوژی در دسترس
-میزان سوددهی بالا در تیراژهای بالا
موانع و مشکلات:
-وارداتی بودن ادویه جات
-نوسانات قیمت
-فروش بصورت فله
-وارداتی بودن مواد اولیه بسته بندی
-وجود تقلب و افزودن ناخالصی در ادویه جات
• ادویه از آن دست کالاهایی است که بیشترین تکیه را بر واردات دارد. چون در ایران تنها حجم بسیار اندکی آن هم تنها حدود پنج قلم ادویه به‌صورت انبوه تولید می‌شود. در دنیا اما اقلام مختلف ادویه اعم از زردچوبه، فلفل، دارچین، زنجبیل و… تولید می‌شود و کشورهایی مانند هندوستان، اندونزی، سنگاپور و مالزی در تولید این محصولات پیشرو هستند. این در حالی است که در ایران پنج نوع ادویه و به میزان ۵۰هزار تن تولید می‌شود.از طرفی مصرف سالانه ادویه در کشور ما حدود ۲۲۰ هزار تن است. بنابراین بیش از ۱۷۰ هزار تن از ادویه مصرفی ما از کشور های دیگر وارد می شود.
• کشورهای آمریکای شمالی، اروپایی و آسیایی سهم بزرگی از بازار جهانی مصرف را به خود اختصاص داده‌اند.رشد جمعیت در آسیا، مخصوصا در کشورهای در حال توسعه مانند چین و هند و همچنین بالا رفتن آگاهی مردم نسبت به استانداردهای زندگی نیز از جمله دلایلی است که سهم مصرف آسیایی‌ها را در بازار ادویه جهانی بالا برده است. همچنین با ظاهر شدن محصولات فست‌فود، تنقلات و صنایع قنادی در آسیا، این بازار فرصت‌های قابل توجهی را در این مناطق به دست آورده است.
