• نان بعنوان یکی از ارکان اصلی تأمین احتیاجات غذایی انسان در طول تاریخ از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است.در سالهای اخیر گندم بعنوان یک ماده غذایی اصلی ارزشی بالاتر از دیگر مواد اولیه پیدا کرده است . نقش نان در تغذیه، تأمین انرژی و مواد غذایی منجمله تیامین است . در چند سال اخیر مصرف نان به دلایل متعدد منجمله بالا رفتن هزینه سایر مواد غذایی افزایش قابل ملاحظه ای یافته است
شاخص های سرمایه گذاری در این کسب و کار:
ظرفیت تولید: ۳۰۰۰ تن در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیربنا: ۱۲۰۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۶٫۶ میلیارد تومان
تعداد اشتغال: ۲۷ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۳۳ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۴ سال
مزیت ها و نقاط قوت:
-اهمیت نان در سبد غذایی خانوار
-ضایعات کمتر نسبت به نان سنتی
-ارتقا بهداشت و سلامت نان
-تنوع بالا محصول
-راندمان تولید بالا
-ثبات کیفیت در تولید
موانع و مشکلات:
-بی ثباتی در قیمت گذاری مواد اولیه و کیفیت نامطلوب آرد
-تبعیض در اعطای یارانه نان صتعتی و سنتی
-عدم توجه به بازار های صادراتی
-فقدان زیرساخت آزمایشگاهی و تست در حوزه آرد و نان
• وجود تفاوت‌های اساسی در بین نان‌های صنعتی و سنتی، یکی از مهم‌ترین چالش‌های صنعت نان طی سالهای گذشته بوده است. اینکه چند درصد از سنتی‌ها یا چند درصد از صنعتی‌ها از بازار سهم دارند همواره محل بحث و بررسی فعالان این بخش از صنعت کشور به شمار می‌رفته است. تولید نان صنعتی خواه حجیم، نیمه‌حجیم یا مسطح، دارای مزایایی همچون «استفاده از کارگرهای آموزش‌دیده و ماهر»، «عوارض جسمی کمتر برای کارگران»، «راندمان تولید بالا»، «عدم انتقال بیماری از کارگر به محصول»، «امکان استفاده از کارگران تحصیلکرده»، «ثبات در مدیریت»، «ایمنی بیشتر برای کارگران»، «استفاده از افزودنی‌های مجاز در حد فرمت‌های استاندارد و تحت نظارت نماینده بهداشت»، «ثبات کیفیت در تولید» و «کنترل وزن چانه‌ها» است.
• به طور کلی می‌توان چالش‌های صنعت نان را به چند بخش شامل «تبعیض در اعطای یارانه میان نان صنعتی و سنتی»، «توان رقابتی پایین‌تر در قیاس با نان سنتی به علت عدم دسترسی به آرد سهمیه‌ای و هزینه‌های اضافی بسته‌بندی، حمل و توزیع و فرهنگ عمومی به مصرف نان تازه»، «کوچک بودن اندازه بازار داخل در نتیجه عدم ایجاد تقاضای موثر برای نان صنعتی و عدم فرهنگ‌سازی برای ارتقای مصرف نان صنعتی»، «عدم جذابیت برای سرمایه‌گذاری به‌دلیل نرخ پایین بازده صنعت و نرخ بالای بازگشت سرمایه»، «عدم دسترسی به مواد اولیه باکیفیت (پایین بودن کیفیت آرد) و با قیمت مناسب و همچنین عدم رعایت استانداردهای اجباری مطابق با استانداردهای جهانی»، «عدم تحقق وعده دولت درخصوص تجمیع واحدهای نان سنتی و عدم صدور مجوز احداث نان سنتی جدید و همچنین صدور مجوزهای بدون کارشناسی» و… تقسیم‌بندی کرد.
