ترون چیست؟
ترون (Tron) یکی از جاهطلبانهترین پروژهها در فضای کنونی ارزهای دیجیتال و بلاک چین است. هدف ترون ساخت یک اینترنت واقعا غیرمتمرکز است. پروتکل ترون در میان بزرگترین سیستمهای اجرایی مبتنی بر بلاک چین دنیا قرار دارد.
به ادعای تیم ترون این شبکه بسیار مقیاسپذیر، دارای توان اجرایی بالا بوده و قادر است تا طیف وسیعی از برنامههای غیرمتمرکز را پشتیبانی کند. به برنامههایی که روی بلاک چین و با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا میشوند، برنامه غیرمتمرکز یا دیاپ (Dapp) میگویند. این برنامهها پس از اجرا بدون نیاز به واسطهها و بدون احتمال از کار افتادن، به حیات خود ادامه میدهند.
شبکه ترون مدعی است که در حال حاضر ظرفیت انجام ۲,۰۰۰ تراکنش بر ثانیه با کارمزد نزدیک صفر را دارد، در حالی که اتریوم و بیت کوین به ترتیب ۱۵ و ۷ تراکنش در ثانیه انجام میدهند. ترون امیدوار است تا اکوسیستمی بسازد که همه بتوانند در تمام نقاط دنیا تمام نیازهای خود بر روی اینترنت را به صورت غیرمتمرکز و بدون واسطه انجام دهند.
مانند اتریوم با ترون میتوانید قرارداد هوشمند، برنامههای غیرمتمرکز و توکن بسازید. دو استاندارد ایجاد توکن در ترون به نامهای TRC-10 و TRC-۲۰ وجود دارد. وبسایت رسمی ترون درباره این دو مفهوم مینویسد:
استاندارد TRC-10 بدون استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) توسط بلاک چین ترون پشتیبانی میشود. از سوی دیگر TRC-20 استانداردی است که برای قراردادهای هوشمند ترون با استفاده از ماشین مجازی ترون (TVM) کاربرد دارد. این استاندارد از نظر ساختاری با ERC-20 قابل قیاس است. توکنهای TRC-10 میتوانند با هزینه ۱۰۲۴ واحد TRX روی شبکه ترون صادر شوند. برای ساخت این نوع توکن نیاز به دانش برنامه نویسی خاصی نیست.
یکی از شناخته شده ترین توکنهایی که تاکنون روی ترون ساخته شده است، توکن بیت تورنت (BTT) است. این توکن از نوع TRC-10 است. برای قراردادهای هوشمند پیشرفته باید از استاندارد TRC-20 استفاده شود.
ارز دیجیتال ترون (TRX)
ارز دیجیتال ترون با واحد اختصاری TRX، ارز داخلیِ بلاک چین ترون است که در زمان نگارش این مطلب در رده ۱۱ برترین ارزهای دیجیتال دنیا قرار دارد. این توکن در سپتامبر سال ۲۰۱۷ و پس از اولین ICO موفق ترون ساخته شد. در آن ICO ترون توانست ۷۰ میلیون دلار سرمایه جذب کند. در ابتدا TRX توکنی روی شبکه اتریوم یا همان پروتکل ERC-20 بود و پس از فعال شدن بلاک چین ترون در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸، روی شبکه اصلی آمد.
ترون برخلاف اغلب ارزهای دیجیتال دیگر، قابل استخراج نیست و تایید تراکنشها از طریق الگوریتم اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) انجام میشود که درباره آن در ادامه توضیح دادهایم. تعداد کل توکنهای ترون ۱۰۰ میلیارد واحد بوده که در زمان نگارش این پست حدود ۶۶.۶ میلیارد واحد از آن در گردش است.
تاریخچه و تیم ترون
ترون ایده یک کارآفرین چینی و جوان به نام جاستین سان (Justin Sun) است. جاستین سان قبل از ترون روی ریپل کار میکرده است. شرکتهای چینی بزرگی مانند بیت مین، کیوتم، بایننس و FBG Capital از او حمایت به عمل آوردهاند.
دومین شخصیت مهم در تیم ترون لوشن چن (Lucien Chen) است. او که از کارمندان ارشد شرکتهای بزرگی چون تنسنت (Tencent) و علیبابا بوده است، اکنون رهبر بخش فنی ترون بوده و در رمزنگاری، تبلیغات، الگوریتمنویسی و بیگ دیتا سابقه فعالیت داشته است.
درباره بقیه اعضای تیم ترون، اطلاعاتی زیادی در دسترس نیست. وبسایت ترون ادعا میکند بیش از ۱۰۰ کارمند در اختیار دارد که سابقه فعالیت در شرکتهایی همچون بایدو، تنسنت و علیبابا را دارند. ترون برای تحقق اهداف خود در جولای ۲۰۱۸ بیت تورنت که بزرگترین پلتفرم اشتراک داده جهان است را خریداری کرد.
توکنهای اولیه ترون (TRX) که مبتنی بر اتریوم بودند در آگوست ۲۰۱۷ با قیمت ۰.۰۰۱۹ دلار عرضه شدند و ۷۰ میلیون دلار برای بنیاد توسعه دهنده شبکه سرمایه به بار آورند. در ماه می ۲۰۱۸ شبکه اصلی ترون راهاندازی شد و سپس در ژوئن همان سال توکنهای ERC-20 به توکنهای رسمی شبکه ترون تبدیل شدند.
ترون چگونه کار میکند؟
ساختار و معماری ترون بسیار پیچیده و بحث برانگیز است.ویتالیک بوترین، خالق اتریوم ساختار ترون را خلاف اصل تمرکززدایی دانسته است و اخیرا هم یکی از اعضای سابق بنیاد ترون ادعا کرده که این شبکه دیگر غیرمتمرکز نیست. در این بخش سعی میکنیم به زبان ساده معماری و نحوه اجماع در شبکه ترون را توضیح دهیم.
معماری ترون
ترون از یک معماری سه لایه در شبکه خود بهره میبرد. این سه لایه عبارتند از:
- لایه ذخیرهسازی (Storage layer)
- لایه هسته (Core layer)
- لایه برنامه کاربردی (Application layer)