• آجر نه تنها یکی از قدیمترین محصولات سرامیکی ساخت بشر بوده، بلکه در قرن جدید یکی از پر مصرف ترین محصولات در صنایع ساختمانی محسوب میشود. علت این امر فراوانی و در دسترس بودن ماده اولیه آن (خاک رس) است. خاک رس در صورت مرطوب بودن به راحتی به اشکال مختلف مورد نظر در می آید و سختی آن پس از خشک شدن و قدرت مکانیکی آن پس از پخت، قابل توجه است.
کمبود مصالح از عوامل عمده ای است که اجرای طرح های ساختمانی را از فعالیت باز می دارد. از آنجایی که مصرف آجر نه تنها در صنعت ساختمان کاربرد فراوانی دارد و در برابر عوامل جوی، مقاومت زیادی از خود نشان می دهد و با فن آوری نسبتا ساده ای می توان آن رابه گونه ای انبوه تولید کرد.با توجه به پراکندگی نا مناسب واحد های آجر پزی در ایران، لازم است به گسترش ایجاد مراکز تولید آجر در نواحی عقب مانده و نیازمند که دارای خاک مناسب برای آجر پزی هستند، توجه بیشتری شود.
شاخص های سرمایه گذاری در این کسب و کار:
ظرفیت تولید: ۶۳ میلیون عدد در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیربنا: ۳۰۰۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۲۳ میلیارد تومان
تعداد اشتغال: ۵۵ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۳۴ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۳٫۷ سال
مزیت ها و نقاط قوت:
-مواد اولیه دردسترس
-افزایش قیمت آجر
-دانش فنی در دسترس
موانع و مشکلات:
-رکود بازار ساخت و ساز
-حاشیه سود پایین
-هزینه بالا تعمیر و نگهداری ماشین آلات
-مشکلات مربوط به حامل های انرژی در کوره های سنتی
• آجر سفال از مصالح خام طبیعی تهیه شده است که به صورت گسترده در دسترس بوده و به ویژه در مناطق روستایی که چشمانداز شغلی در آنها محدود است، میتواند اشتغال ایجاد کند. تیغههای سفالی، بلوکها و کاشیهای سقفی رسی محصولات طبیعی هستند زیرا در اصل از زمین، آب و آتش ساختهشدهاند. رس جزء اصلی محصولات سرامیکی است و از نظر زمینشناسی اساساً پایانناپذیر است.کارخانههای تولید آجر سفال و کاشی غالباً در کنار رسوبات رسی قرار دارند و از این طریق هزینههای حمل مواد اولیه به کارخانه را به حداقل میرسانند.
• هزینه های بسیار بالای تعمیر و نگهداری ماشین آلات، مشکلات مربوط به حامل های انرژی در کوره های سنتی و نبود نیروی کار در استان از عمده ترین مشکلات تولیدکنندگان آجر است.
• در حال حاضر خرید آجر با توجه به رکود بازار به صورت نقدی انجام نمی شود و به اجبار با توجه به کاهش ساخت و ساز واحد های تولید آجر مجبور شده اند که ظرفیت واحدها را متناسب با نیاز بازار کاهش دهند .