روش معامله‌گری در بازاهای Trend و Range

بر اساس روند معامله می‌کنید یا نوسان؟ 

 

بازارهای مالی بسیار پیچیده هستند، اما اغلب استراتژی‌های معامله‌گری به دو بخش کلی؛ تعقیب روند یا نوسان گیری تقسیم می‌شوند. هر استراتژی دارای مزایا و معایب مختص به خود است، همچنین الزامات خاصی دارند که سرمایه‌گذاران باید برای پرهیز از بروز ریسک سرمایه‌گذاری آن‌ها را دنبال کنند. بااین‌حال بسیاری از سرمایه‌گذاران بدون اینکه نحوه سودآوری این روش‌ها را درک کنند، از آن‌ها در معاملات خود استفاده می‌کنند. ابتدا مشخص کنید که یک معامله‌گر روند هستید یا نوسان تا بتوانید استراتژی خود را به‌درستی تنظیم کنید.

در تئوری، معامله‌گر روند در روندهای صعودی یا نزولی در معرض ریسک قرار می‌گیرد و تا زمانی که روند تغییر کند موقعیت خود را حفظ می‌کند. در مقابل، معامله‌گران نوسانی در محدوده قیمت‌های اوراق معامله و در حمایت‌ها موقعیت خرید و در مقاومت‌ها موقعیت فروش را اتخاذ می‌کنند. برای عملکرد صحیح, معامله گران نوسانی در تایم فریم‌های کوتاه معامله می‌کنند ولی برای معاملات روند می‌توان از تایم فریم‌های طولانی‌تر هم بهره برد. 

معامله‌گران تازه‌کار باید یکی از انواع معامله‌گری را که پیش‌تر بیان شد برای شروع کار خود انتخاب کنند و تا زمانی که تسلط کافی پیدا کردند در استراتژی خود باقی بمانند و سپس نوع معامله‌گری دیگر را انتخاب کنند. معامله‌گران باتجربه اما می‌توانند این دو نوع روش را در ترکیب با یکدیگر به کار ببرند و نتایج آن‌ها را باهم تطبیق دهند، روش‌های ترکیبی نیازمند مهارت و زمان بیشتری است و به نتایج دقیق‌تر دست می‌یابند.

همان‌طور که بیان شد، روش‌های ترکیبی مناسب معامله‌گران باتجربه و افرادی است که می‌توانند چندوظیفه را به‌طور هم‌زمان انجام دهند و هر روش را در محدوده‌های مشخص رسم و ریسک‌های معامله را به‌طور منظم مدیریت کنند. به‌عنوان‌مثال، معامله‌گران نوسان گیر که در موقعیت طولانی خرید قرار دارند باید سریع‌تر از موقعیت خارج شوند، درحالی‌که معامله‌گران روند بر روی صندلی خود لم می‌دهند و اجازه می‌دهند که قیمت خطوط روند را بشکند یا آزمون کند. در یک موقعیت ترکیبی می‌توان نیمی از دارایی را در مقاومت فروخت و نیم دیگر را به امید شکست خط روند نگهداشت.

معامله‌گران روند در مقابل معامله‌گران نوسان

هنوز هم در خصوص تفاوت معامله‌گران روند و نوسان سردرگم هستید؟ ویژگی‌های یک معامله‌گر که در ادامه بیان‌شده است، به شما در شناسایی رویکرد فعلی‌تان کمک خواهد کرد.

• قانون ۲۰-۸۰ یا قانون پارتو: معامله‌گران حدود ۲۰ درصد از زمان، روند را دنبال می‌کنند و ۸۰ درصد زمان باقی‌مانده را به حرکت‌های قیمت در محدوده روند اختصاص می‌دهند، مانند pullback ها و آزمایش مرزها توسط قیمت. زمانی که نرخ قیمت در محدوده روند تغییر می‌کند و به روند وابسته می‌شود، معامله‌گران روند نظرشان جلب می‌شود و زمانی که نرخ قیمت به محدوده معاملاتی متصل می‌شود، معامله‌گران نوسان مشتاق به دنبال کردن تغییرات قیمت می‌شوند.
• تصویر بزرگ: معامله‌گران روند؛ اقتصاد کلان، مسائل اجتماعی و زیست‌محیطی و سایر مواردی که می‌تواند موقعیت معامله و ریسک را تحت تأثیر قرار دهد، بررسی می‌کنند. معامله‌گران نوسان اما با خیال راحت این تغییرات کلان را نادیده می‌گیرند و به تغییرات کوتاه‌مدت قیمت تمرکز می‌کنند.
• فرکانس معاملات: معامله‌گران نوسان وارد موقعیت‌های معاملاتی بیشتری می‌شوند و مدت‌زمان کوتاهی در آن‌ها باقی می‌مانند درحالی‌که معامله‌گران روند، معاملات کمتری را انجام می‌دهند و مدت‌زمان بیشتری آن‌ها را نگه می‌دارند.
• انتخاب موقعیت: معامله‌گران روند موقعیت‌های خرید یا روش خود را در روندهای قوی صعودی یا نزولی انتخاب می‌کنند درحالی‌که معامله‌گران نوسانی معاملات خود را با توجه به موقعیت قیمت نسبت به حمایت و مقاومت‌ها انتخاب می‌کنند.
• اندازه موقعیت: معامله‌گران نوسانی موقعیت‌های بزرگ‌تر را در فریم‌های کوتاه‌تر نگه می‌دارند درحالی‌که معامله‌گران روند، موقعیت‌های کوچک را برای مدت‌زمان طولانی حفظ می‌کنند. معامله‌گران نوسانی نسبت به معامله‌گران روند از لوریج بالاتری استفاده می‌کنند.
• زمان‌بندی موقعیت: معامله‌گران نوسانی به دنبال زمان دقیق ورود یا خروج هستند چراکه میانگین درصد برد یا باخت بسیار کمتر از معامله‌گران روند است، همچنین معامله‌گران روند با شناسایی درست روند می‌توانند به سود قابل‌توجهی دست یابند.
• استراتژی ورود: معامله‌گران روند زمانی در موقعیت معاملاتی قرار می‌گیرند که روند پرقدرت باشد، معامله‌گران نوسانی اما در قرارگیری قیمت بین مقاومت و حمایت‌ها ریسک موقعیت‌های معاملاتی را قبول می‌کنند، اگر متوجه شوند مقاومت یا حمایت به‌درستی عمل‌نکرده از موقعیت خارج می‌شوند.
• استراتژی خروج: معامله‌گران نوسانی زمانی که قیمت به حدود تعیین‌شده از قبل می‌رسد از موقعیت معاملاتی خود خارج می‌شوند. معامله‌گران روند اما صرف‌نظر از زمان تا هنگامی‌که قیمت خط روند را دنبال می‌کند، از موقعیت خارج نمی‌شوند. زمانی که قیمت خط روند را بشکند، از معامله خارج می‌شوند.

معامله‌گران روند و نوسان، استراتژی‌های زمانی بازار را اجرا می‌کنند که هرکدام نیازمند مهارت‌های مخصوص به خود هستند. درحالی‌که معامله‌گران باتجربه می‌توانند هر دو استراتژی مطرح‌شده را با یکدیگر ترکیب کنند، معامله‌گران تازه‌کار اما باید بر روی یک روش معاملاتی تمرکز کنند.