• روغن، یکی از اساسی ترین کالاهای سبد غذایی خانوارهای ایرانی است و این درحالی است که سرانه مصرف روغن خوراکی برای هر فرد ایرانی در حدود ۲۰ کیلوگرم در سال است که از متوسط جهانی حدود هفت‌کیلوگرم بالاتر است. تقریباً ۹۰ درصد روغن مورد نیاز کشور از طریق واردات تأمین می‌شود.
شاخص های سرمایه گذاری:
ظرفیت تولید: ۴۰۰۰۰ کیلوگرم در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیر بنای تولبد: ۶۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۳۰۰ میلیون تومان
تعداد اشتغال: ۲ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۵۵ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۲ سال
مزایا:
-شرایط مناسب آب و هوایی کشور برای کشت دانه های روغنی کلزا
-تکنولوژی دردسترس جهت روغن کشی و تصفیه روغن
-بازار مناسب تولید روغن باتوجه به کمبود روغن در کشور
معایب:
-وارداتی بودن ۹۰ درصد دانه های روغنی داخل کشور
-فعالیت کارخانه های تولید روغن با حداقل ظرفیت
-مشکلات واردات دانه های روغنی
-کمبود اراضی تحت کشت دانه های روغنی
-مشکلات آلودگی دانه های روغنی تولید داخل به مواد خارجی و کمبود تجهیزات اندازه گیری کیفیت دانه
• هر سال سرانه مصرف روغن در کشورمان به طرز فزاینده‌ای افزایش می‌یابد به طوری که آخرین آمار‌ها حاکی از آن است که هر ایرانی نزدیک به ۲۲ کیلوگرم روغن در سال مصرف می‌کند.
• تقریباً ۹۰ درصد روغن مورد نیاز کشور از طریق واردات تأمین می‌شود. در اظهارنظرهای مسئولان، ارزش پولی این میزان روغن گاه تا چهار میلیارد دلار در سال اعلام شده است که رقمی بسیار قابل تأمل است. به نحوی که از کل آمار ۱۸۲۲ هزارتنی مصرف روغن نباتی کشور حدود ۱۶۸۹ هزار تن، شامل روغن و دانه‌های روغنی، از طریق واردات تامین می‌شود. از طرف دیگر بررسی آمار‌های واردات روغن خام و دانه‌های روغنی طی ۵ سال گذشته نشان می‌دهد میانگین ارزش واردات روغن خام در این مدت ۱٫۱۶ میلیارد دلار بوده و میانگین واردات دانه‌های روغنی منتخب نیز طی همین مدت حدود ۲٫۱۴ میلیارد دلار بوده است. به عبارت دیگر در مجموع کشور حدود ۳٫۳ میلیارد دلار در هر سال صرف واردات روغن و دانه‌های روغنی می‌شود.
