• امروزه با توجه به مطالعات صورت گرفته بر روی زهر عقرب‌ها، مصارف پزشکی زهر این جانوران در دنیای مدرن از تولید پادزهر گرفته تا تولید و اکتشاف دارو و ساختار‌های دارویی بر کسی پوشیده نیست؛ تاثیر سم (توکسین) موجود در زهر (ونوم) عقرب بر روی کانال‌های یونی (سدیمی، پتاسیمی و ..) باعث شده که امروز این ماده، کاندیدای مهمی در تولید دارو‌های ضدقارچ، ضد باکتری، ضد مالاریا، ضد ویروس و درمان بیماری‌های قلبی و خودایمنی مانند ایدز و ام‌اس باشد.
موانع و مشکلات:
-نیاز به دانش فنی و تخصصی
-ممنوعیت صادرات ذخایر ژنتیکی ایران
-نبود تخصص فرآوری
-مشکلات صدور مجوز
• در ایران ۷۸ گونه و زیرگونه عقرب وجود دارند که حدود ۵۶.۴۱ ٪ این عقرب‌ها اندمیک (بومی) ایران هستند و این یعنی ایران دارای تنوعی منحصر‌به‌فرد از گونه‌های عقرب است که این غنای گونه لزوم برنامه‌ریزی برای مدیریت این سرمایه خدادای و جلوگیری از سوء‌استفاده از آن را گوشزد می‌کند.
• بعد از انتشار خبری مبنی بر فروش زهر چهار گونه از جانوران زهرآگین ایران (سه گونه مار و یک گونه عقرب) در سال ۲۰۱۵ در شرکت لاتوکسان (Latoxan) فرانسه، عده‌ای افراد سودجو در صدد جمع‌آوری این گونه‌ها به ویژه عقرب از زیستگاه‌های کشور و استخراج زهر از آن‌ها برآمدند.
برای استخراج یک گرم زهر چندین هزار عقرب از یک گونه مورد نیاز است، به عنوان مثال برای استخراج یک گرم زهر عقرب آندرکتونوس کراسیکودا ۴۰۰۰ قطعه عقرب و برای استخراج یک گرم زهر عقرب مزوبوتوس اپئوس، ۶۰۰۰ قطعه عقرب، مورد استفاده قرار می‌گیرند! به همین دلیل زنده‌گیری عقرب در مناطق مختلف ایران افزایش زیادی پیدا کرده است.
• متاسفانه عده‌ای سودجو با تشکیل کلاس‌هایی با موضوع روش تکثیر، استخراج و فروش زهر برای عده بی‌شماری از متقاضیان در این زمینه گواهی تخصص صادر کرده و زمینه را برای سوء‌استفاده هرچه بیشتر از این گونه‌های ارزشمند فراهم آورده‌اند.زهری که از جانوران زهرآگینِ تکثیرشده استخراج می‌شود، مصرف دارویی (اعم از تولید پادزهر) ندارد بنابراین افراد سودجو با برداشت بی‌رویه بعضی از گونه‌های خاص و ادعای تکثیر آن‌ها صرفاً به محیط زیست کشور خسارت‌هایی جبران‌ناپذیر وارد کرده و حتی به نابودی جمعیت برخی از این گونه‌ها در برخی مناطق کشور منجر شده‌اند.
