• قراضه، بیشتر به ضایعات فلزی اختصاص دارد و تا چند سال پیش کالای چندان باارزشی نبود، اما امروزه به‌دلیل افزایش مصرف فولاد و سایر ترکیب‌های فلزی در دنیا از رشد قابل توجهی برخوردار شده است.
از این‌رو بازار قراضه فولادی یکی از بازارهای مهم جهانی به‌شمار می‌رود که هر روز بر اهمیت آن اضافه می‌شود. سهولت استفاده، سرمایه‌گذاری پایین‌تر، تسلط بر مواد اولیه ورودی، ارزش‌افزوده بالا، نیاز به انرژی کمتر، استراتژیک بودن و نبود جایگزین برای آن، بومی بودن تولید، جمع‌آوری و تفکیک و بسیاری از ویژگی‌های دیگر، بازار قراضه را به یکی از مهم‌ترین بازارهای جهانی مبدل کرده است.
شاخص های سرمایه گذاری:
ظرفیت تولید: ۱۲۰۰۰ تن در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیر بنای تولبد: ۵۰۰۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۲٫۸ میلیارد تومان
تعداد اشتغال: ۲۱ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۳۷ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۳ سال
مزایا:
-تکنولوژی دردسترس
-بازار مناسب
معایب:
-عدم وجود متولی مشخص درخصوص جمع آوری ضایعات
-استفاده از روش های سنتی
-وجود دلالی و واسطه گری
• اگر بخواهیم نگاهی کارشناسانه و ریشه‌ای داشته باشیم، با نگاهی به اخبار منتشر شده درباره فلزات آهنی، این نکته را درک می‌کنیم که هم‌اکنون اکثر کارخانه‌های فولادسازی برای تولید، به همین آهن قراضه‌ها احتیاج دارند. اما آنطور که از شواهد و قرائن پیداست، میزان جمع‌آوری این ماده اولیه در سراسر کشور بسیار کمتر از مصرف کارخانه‌هاست. به عبارتی، تولید آهن‌قراضه در ایران چیزی حدود ۲ تا ۵/۲میلیون تن تخمین زده می‌شود، اما نیاز کارخانه‌ها ۴ تا ۵/۴میلیون تن در سال است، بنابراین حدود ۵۰درصد بیشتر از میزان جمع‌آوری این ماده حیاتی برای تولید فولاد احتیاج داریم تا به نقطه سر به سر نزدیک شویم.
