۱) ارزش معاملات خرد افزایش یافت و پس از مدت ها به ۵۷۰۰ میلیارد تومان رسید. بازار دسته جمعی مثبت بود و معمولا اینجوری بازارها فرصتی برای فروش نمادهای غیرپتانسیل دار که به باد سهم های پیشرو مثبت شده اند، ایجاد می کند. به نظر نمی رسد پتانسیل رشد همه جانبه فعلا در بازار وجود داشته باشد. پس در خرید سهام در روزهای اینچنینی باید دقت کرد که خریدار آخر در بازه کوتاه مدت نباشیم.
۲) بازار به شکل شوک آوری برگشت زده است. در این شرایط عموما افراد در مورد فروش یا حتی خرید دچار تردید می شوند. اگر برگشت بعد از چند روز همراه با حجم و تثبیت باشد جاماندگان از خرید جرات تشکیل پرتفو پیدا می کنند و فروشندگان پشیمان خودشان را به می رسانند. ولی اگر برگشت سریع و بدون حجم باشد تثبیت پیدا نمی کند و سوختش به یکباره خالی می شود. سوختن الکل در مقایسه با سوختن گازوئیل را در نظر بگیرید. باید ببینیم یکشنبه و دوشنبه حجم تثبیت کننده خواهیم داشت یا نه
۳) دلار هیچ توجهی به خبر مذاکرات نکرد همچنین بازار. فاصله زیاد و گمانه زنی های اولیه به نوعی همه را قانع کرده که بعید است نتیجه مطلوبی از دور اول مذاکرات به دست بیاید. بیشترین توجه این روزهای بازار به روند معاملات داخلی خودش هست. حتی قیمت های جهانی هم نقش چندانی در تصمیم گیری خریداران و فروشندگان نداشته است. کمااینکه افت متانول را در معاملات مثلا زاگرس ندیدیم و رشد اوره را روند متفاوتی در اوره سازها نداشت. توجه عمده به پول در جریان بازار است. شاید قرار گرفتن در محدوده ارزندگی با هر سناریویی این شرایط را بوجود آورده
۴) پول معامله گران روزانه درگیر سهم های پیش رو است. نوع معاملات به قدری غیرقابل انتظار بوده که این معامله گران کوتاه مدت هم عجله ای برای فروش سهام پیشرو نداشته اند. این خوب نیست چون معامله گران کوتاه مدت وقتی در سود قابل توجه قرار می گیرند در موقع فروش بی رحمانه عمل می کنند. بهای تمام شده کوتاه مدت بازار باید به روز شود.
