• ضایعات الکترونیکی، تجهیزات الکترونیکی دور انداخته شده بدون استفاده مجدد به شمار می‌آیند. این ضایعات، شامل تمام کالاهای موجود که عمرشان به پایان رسیده و یا برای کاربر مفید نیستند، می‌شود. هر خانه یا کسب و کار دارای زباله‌های الکترونیکی شامل مدارهای رهاشده، اجزای الکتریکی و منابع برق یا باتری می‌شود. تلویزیون، سامانه تهویه مطبوع، یخچال و فریزر، لامپ‌های فلورسنت و جیوه‌ای، رایانه، چاپگر، دستگاه فتوکپی، تلفن همراه و گوشی، حجم زیادی از زباله های الکترونیکی را تشکیل می‌دهند.
شاخص های سرمایه گذاری:
ظرفیت تولید: ۲۰۰۰۰ تن در سال
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیر بنای تولبد: ۲۰۰۰ متر مربع
هزینه تجهیزات: ۶ میلیارد تومان
تعداد اشتغال: ۲۸ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۳۰ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۳٫۸ سال
• تجهیزات الکترونیکی پیشرفته شامل تقریباً ۶۰ عنصر مختلف از مواد با ارزش و خطرناک است. مهمترین اجزای ارزشمند زباله‌های الکتریکی، مدارهای چاپی (PCBs) هستند که به غیر از فلزات باارزش، حاوی مواد خطرناک بسیاری است. برای جلوگیری از مسمومیت انسان و محیط زیست، تجزیه و تحلیل ویژگی‌ها و ترکیبات مواد مختلف در زباله‌های الکترونیکی و تعیین نحوه مدیریت مجدد آنها از طریق فرآیندهای زیست محیطی سالم، امری ضروری به حساب می‌آید.
• در حال حاضر آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، کره‌جنوبی و استرالیا بزرگ‌ترین تولیدکنندگان زباله‌های الکترونیکی و کشورهایی همچون چین، هند، تایلند، برزیل، مکزیک، نیجریه، سنگاپور و پاکستان واردکنندگان عمده این زباله‌ها هستند.
