در ادامه پست قبل بخوانید…
مشکل :ناتوانی در قبول مسئولیت
معامله گری یک انتخاب شخصی آزادانه است که نتیجه آن فورا مشخص می شود.به خاطر داشته باشید
تا زمانی که تصمیم به چیزی نگرفته باشیم ،اتفاقی نمی افتد.یک معامل هر چقدر ما بخواهیم ادامه می یابد و زمانی که تصمیم به خروج از آن میگیریم،پایان می یابد.
آغاز،میانه کار و پایان آن]همه نتیجه تفسیر ما از اطلاعات و در نتیج نحوه عملکرد مان بر اساس این تفاسیر است.برخورداری از انتخاب آزادانه به معنی این نیست که می خواهیم تمام نتایج ممکن را بپذیریم.معامله گرانی که نمی توانند مسئولیت نتایج حاصل از تفسیرها و اعمال خود را بپذیرند ،دچار مساله غامضی می شوند.چگونه ممکن است فردی در یک فعالیت کاملا آزادانه شرکت کند و در عین حال از قبول مسئولیت نتایجی که بر خلاف انتظارش بوده ،سرباز زند؟
برای کسب نتایج مستمر از بازار باید با این فرض اولیه شروع کنید که مهم نیست نتیجه چه باشد،مهم این است که مسئولیت تمام نتایج ممکن را بپذیرید.این درجه ای از مسئولیت پذیری است که افراد اندکی پیش از شروع به معامله گری آن را قبول می کنند و بهترین راه برای اجتناب از قبول مسئولیت این است که به اهداف و نتایج تصادفی بسنده کنیم،که البته به نظر من با معامله کردن بدون برنامه فرقی ندارد.
تصادفی عمل کردن در واقع آزادی بدون ساختار و گریز از قبول مسئولیت است.اگر بدون طرحی جامع و کامل ،خود را درگیر تعداد بسیار زیادی از متغیرهای بازار کنیم به آسانی می توانیم در صورت مطابق بودن نتیجه با پیش بینی مان آن را به گونه ای تفسیر کنیم و اگر معامله طبق نظر ما پیش نرفت با نوعی توجیه از قبول مسئولیت سرباز زنیم.(زیرا تعدادمتغیر ها آن قدر زیاد است که می توان هر نتیجه ای را با دسته ای از آنها توجیه کرد.)
با خود می گوییم از انجا که رفتار بازار تصادفی است،خیلی سخت و حتی غیر ممکن است که بتوانم از آن سودی مستمر کسب کنم،در نتیجه لزومی برای قبول مسئولیت نیز وجود ندارد.
مشکل این منطق اینجاست که تجربه مستقیم از بازار به ما چیز دیگری می گوید.الگوهای رفتاری یکسانی در بازار بارها و بارها اتفاق می افتد.با وجود اینکه نتایج یک الگوی منفرد تصادفی است اما نتایج جمعی از الگوها ثابت است.(و از لحاظ آماری قابل اعتماد)این یک پارادکس است.اما به راحتی با انضباط ،سازمان یافتگی و ثبات قدم حل می شود.
ادامه مطلب را در پست بعدی بخوانید….
