• بوم گردی یا طبیعت گردی که ترجمه اکو توریسم است در سال های اخیر رواج زیادی پیدا کرده و در سال های گذشته واحدهای اقامتگاهی بوم گردی در استان های مختلف کشورمان تاسیس شدند. در این اقامتگاه ها که هزینه اقامت در آن بسیار کمتر از اقامتگاهایی از قبیل هتل است، گردشگران عمدتاً با زندگی روستایی و زندگی روزمره و تهیه لبنیات سنتی و نان خانگی آشنا می شوند.
شاخص های سرمایه گذاری در این کسب و کار:
نرخ برابری دلار: ۲۶۰۰۰ تومان
مساحت زیربنا: ۱۳۰۰۰۰۰ متر مربع
سرمایه ثابت: ۵٫۵ میلیارد تومان
تعداد اشتغال: ۱۵ نفر
نرخ بازدهی داخلی: ۲۷ درصد
مدت زمان بازگشت سرمایه: ۴ سال
مزیت ها و نقاط قوت:
-استقبال رو به رشد مردم
-رونق گردشگری و جذب توریست
-توسعه اقتصاد محلی
موانع و مشکلات:
-حضور افراد غیر حرفه ای و فاقد مجوز
-مخالفت و مقاومت جامعه محلی
-نبود و کمبود آموزش های لازم قبل و حین کار
-فقدان برناه بازاریابی مشخص و تبلیغات
-کاهش تعداد گردشگران در پی شیوع بیماری کرونا
• اقامتگاه های بوم گردی استاندارد، اقامتگاهی است که فاکتورهای بوم گردی در آن رعایت شود از قبیل استفاده از مصالح ساختمانی، معماری بومی، مبلمان بومی، ارائه خدمات و سرویس های بومی و زندگی و بومی. هر آن چیزی که خاستگاه آن منطقه است باید در آن اقامتگاه به نمایش گذاشته شود. به تعبیر دیگر زندگی تیپیکال یعنی اگر زندگی معمول در منطقه جغرافیایی و فرهنگی را به مردم و توریست ها و گردشگران ارائه کنند، گردشگری بومی است.
• امروزه یکی از مهم ترین خط مشی های جهانی گردشگری تمرکز و گرایش بر کسب وکارهای کوچک گردشگری است و ۸۱٫۵ درصد کسب وکارهای گردشگری در سطح جهانی در طبقه کوچک قرار دارند. در صنعت گردشگری اروپا نیز، بیش از ۲٫۵ میلیون کسب وکار کوچک با متوسط ۶ نفر شاغل وجود دارد. همچنین، ۹۹ درصد موسسه های گردشگری در نواحی روستایی آمریکا را کسب وکارهای کوچک تشکیل می دهند و در فلسطین اشغالی نیز تقریباً همه کسب وکارهای گردشگری روستایی، کوچک و متکی بر خانواده هستند، به گونه ای که ۹۵ درصد کسب وکارها در بخش اقامتی کمتر از ۳ نفر شاغل دارند.
